Echa Ziemi 4

Surowa, niemal mineralna powierzchnia tego obrazu z cyklu „Echa Ziemi” przywodzi na myśl kamienną ścianę lub fragment pierwotnej, nieoszlifowanej natury. Jasna, kredowa tonacja w górnej części kompozycji kontrastuje z głębszymi, ziemistymi odcieniami w dolnych partiach. Przetarcia, spękania i subtelne struktury tworzą organiczną mapę – jakby zapis geologicznej historii lub śladów czasu, który nieustannie modeluje krajobraz.

Obraz emanuje spokojem i skupieniem. Jest zaproszeniem do zatrzymania się, do wsłuchania się w to, co ciche i ukryte pod powierzchnią – zarówno w naturze, jak i w nas samych. Stanowi wizualną medytację nad cyklicznością, trwałością i głębią ziemi, której echo – jak tytuł cyklu – rozchodzi się w przestrzeni i myśli. Obraz jest częścią cyklu zatytułowanego "Echa ziemi".

Opis cyklu:

Cykl „Echa Ziemi” to podróż w głąb ciszy i spokoju, w której dźwięki natury i wewnętrzne echo myśli splatają się w subtelną narrację. Każdy obraz stanowi zapis ulotnych wrażeń – śladów pozostawionych przez czas, światło i emocje. To medytacja nad przestrzenią, w której surowość ziemi spotyka się z eterycznym światłem, tworząc harmonijną opowieść o poszukiwaniu wewnętrznej równowagi.

Stonowana paleta barw, oscylująca wokół ciepłych beżów, bieli i głębokich ziemistych tonów, buduje atmosferę spokoju i kontemplacji. Rozmyte formy, przetarte struktury i subtelne złociste akcenty sugerują przeszłość zapisaną w materii – erozję wspomnień, ślady dawnych zdarzeń i ukryte piękno codzienności.

„Echa Ziemi” to nie tylko cykl obrazów, ale także zaproszenie do uważności – do wsłuchania się w siebie, w puls natury i w subtelne drgania świata, które zwykle umykają w zgiełku codzienności.