Katalog prezentuje moje prace z 2025 roku – obrazy, które są zapisem ciszy, emocji i wewnętrznego rytmu. Tworząc je, szukałam równowagi między porządkiem a intuicją, między światłem a materią. Dominują w nich odcienie błękitu, bieli, szarości i złota, przełamane ciepłymi akcentami oranżu i czerwieni.
Każdy z obrazów jest dla mnie formą medytacji – refleksją nad pamięcią, przemijaniem i spokojem, który można odnaleźć nawet w chaosie. To opowieść o zatrzymaniu się w świecie pełnym bodźców, o wsłuchaniu się w to, co ciche, subtelne i prawdziwe.
Katalog powstał w ramach projektu Malowane Tradycją, w którym miałam przyjemność wziąć udział wraz z innymi artystkami – Agnieszką Danecką, Magdaleną Jankisz i Elżbietą Salamon. To wspólna opowieść o korzeniach, pamięci i podkarpackiej tożsamości, ukazana przez pryzmat naszych indywidualnych języków malarskich.
Moje prace inspirowane są pejzażem dzieciństwa i miejscami, z których pochodzi mój tata. To powrót do ziemi, rytmu natury i emocji zapisanych w pamięci. Zredukowane formy i stonowana paleta barw pozwalają mi oddać spokój, refleksję i duchową więź z przeszłością. Nie odwzorowuję krajobrazu – raczej go wspominam, pozwalając, by malarstwo stało się przestrzenią między tym, co było, a tym, co wciąż trwa.
Katalog prezentuje mój dorobek malarski obejmujący zarówno prace z 2024 roku, jak i wcześniejsze realizacje – także figuratywne. To zapis mojej artystycznej drogi, w której intuicja spotyka się z konstrukcją, a emocje z refleksją nad formą.
Obok abstrakcji opartych na strukturze, fakturze i materiale – takich jak juta, sznurki czy tkaniny – pojawiają się kompozycje bardziej narracyjne i symboliczne, ukazujące człowieka w relacji ze światem i samym sobą. Łączy je wspólne poszukiwanie sensu, harmonii i światła w przestrzeni codzienności.
Katalog powstał w ramach projektu Less Waste w odniesieniu do sztuki, w którym zaprezentowałam wystawę indywidualną Paroksyzmy Kruchego Bytu oraz współtworzyłam przestrzeń dialogu z innymi artystami.
Moje prace powstały z materiałów odzyskanych – jutowych worków, starych ubrań i zużytych podobrazi – które stały się nośnikiem emocji, pamięci i refleksji nad ludzką kondycją. Surowość materii i czerń symbolizują ciężar istnienia, a akcenty czerwieni – nadzieję i siłę życia.
