Oaza 2

Gęsta faktura i bogactwo warstw budują w obrazie intensywne napięcie między surowością materii a subtelną grą światła i koloru. Strukturalna powierzchnia, tworzona przez jutowe włókna, przeszycia i reliefowe elementy, przywołuje skojarzenia z naturalnymi procesami erozji i odbudowy.

Kolorystyka oparta na przygaszonych szarościach, ziemistych beżach i subtelnych turkusowych akcentach wprowadza atmosferę wyciszenia, lecz także tajemnicy. Metaliczne refleksy i zgaszone ochry dodają głębi, tworząc wrażenie patyny i śladów pozostawionych przez czas.

Dynamiczne rytmy chropowatych struktur kontrastują z gładkimi powierzchniami, a pojedyncze fragmenty organicznych form wprowadzają element przypadkowości i niekontrolowanego rozwoju. Warstwy farby i materiału układają się w opowieść o pamięci zapisanej w fakturze – o tym, co ulega przekształceniu, ale nigdy nie znika całkowicie.

Kompozycja balansuje na granicy między porządkiem a naturalnym chaosem, pozostawiając przestrzeń dla odbiorcy, by zanurzyć się w teksturach i poszukać własnych znaczeń. Obraz jest częścią cyklu zatytułowanego "Oaza".

Opis cyklu:

Cykl „Oaza” to więcej niż tylko obrazy – to głęboka podróż w głąb ludzkiej duszy, która przenosi widza w świat abstrakcji, pełen odcieni ziemi z delikatnym akcentem szmaragdu. Te abstrakcyjne pejzaże zapraszają do refleksji nad naszym miejscem w naturze i istnieniu. Każdy obraz staje się okazją do kontemplacji, zatrzymania się i odkrywania wewnętrznej harmonii oraz intymnej interakcji z otaczającą nas przyrodą.

Kolorystyka cyklu – brązy, beże, kremy i subtelna siena palona – oddaje harmonię ziemi i natury, wprowadzając poczucie stabilności oraz spokoju. Brąz, symbolizujący fundament naszego istnienia, stanowi odniesienie do źródeł życia, podczas gdy beż wprowadza atmosferę równowagi i harmonii. Siena palona, bogata w historię i tradycję, skłania ku refleksji nad przemijaniem i nieustannym cyklem natury. Natomiast delikatna nitka szmaragdu dodaje życia, symbolizując nadzieję oraz życiodajny wzrost.

Strukturalne kompozycje każdego obrazu zachęcają do introspekcji i odkrywania głębszych warstw istnienia. Każde płótno jest jak oaza spokoju i ukojenia dla duszy, która odnajduje w nim wytchnienie od zgiełku codzienności. „Oaza” to spotkanie z tajemnicą, która skłania do myślenia i pyta o sens naszego bytu, będąc nie tylko estetycznym doznaniem, lecz także prowokacją intelektualną i duchową.

Cały cykl stawia pytania o nasz związek z naturą, miejsce w kosmosie i nasze duchowe poszukiwania. „Oaza” staje się metaforą dla dążenia do spokoju i sensu w ciągle zmieniającym się oceanie życia. To sztuka, która nie tylko bawi oko, ale również skłania do refleksji nad głębszymi znaczeniami egzystencji.