Oaza 3

Warstwowa struktura obrazu buduje przestrzeń pełną subtelnych napięć między materią a światłem. Chropowate powierzchnie, przetarcia i reliefowe ślady sprawiają, że kompozycja przypomina zapis ścierających się sił – naturalnych procesów erozji, przemijania i ponownego odkrywania tego, co ukryte.

Ziemiste brązy i ochry przeplatają się z chłodnymi szarościami i subtelnymi turkusowymi akcentami, wprowadzając wrażenie głębi i organicznego rytmu. Wtopiona w fakturę tkanina i linearne ślady sugerują dawne zapisy, ślady obecności, które zostały zatrzymane w materii.

Między kontrolą a spontanicznym gestem tworzy się harmonia – ślady działania farby i struktur tkaniny nadają obrazowi surowość, ale jednocześnie wprowadzają poetykę ciszy. W tej kompozycji odbiorca może odnaleźć ślady własnych wspomnień, zmysłowe doświadczenie dotyku i refleksję nad upływem czasu. Obraz jest częścią cyklu zatytułowanego "Oaza".

Opis cyklu:

Cykl „Oaza” to więcej niż tylko obrazy – to głęboka podróż w głąb ludzkiej duszy, która przenosi widza w świat abstrakcji, pełen odcieni ziemi z delikatnym akcentem szmaragdu. Te abstrakcyjne pejzaże zapraszają do refleksji nad naszym miejscem w naturze i istnieniu. Każdy obraz staje się okazją do kontemplacji, zatrzymania się i odkrywania wewnętrznej harmonii oraz intymnej interakcji z otaczającą nas przyrodą.

Kolorystyka cyklu – brązy, beże, kremy i subtelna siena palona – oddaje harmonię ziemi i natury, wprowadzając poczucie stabilności oraz spokoju. Brąz, symbolizujący fundament naszego istnienia, stanowi odniesienie do źródeł życia, podczas gdy beż wprowadza atmosferę równowagi i harmonii. Siena palona, bogata w historię i tradycję, skłania ku refleksji nad przemijaniem i nieustannym cyklem natury. Natomiast delikatna nitka szmaragdu dodaje życia, symbolizując nadzieję oraz życiodajny wzrost.

Strukturalne kompozycje każdego obrazu zachęcają do introspekcji i odkrywania głębszych warstw istnienia. Każde płótno jest jak oaza spokoju i ukojenia dla duszy, która odnajduje w nim wytchnienie od zgiełku codzienności. „Oaza” to spotkanie z tajemnicą, która skłania do myślenia i pyta o sens naszego bytu, będąc nie tylko estetycznym doznaniem, lecz także prowokacją intelektualną i duchową.

Cały cykl stawia pytania o nasz związek z naturą, miejsce w kosmosie i nasze duchowe poszukiwania. „Oaza” staje się metaforą dla dążenia do spokoju i sensu w ciągle zmieniającym się oceanie życia. To sztuka, która nie tylko bawi oko, ale również skłania do refleksji nad głębszymi znaczeniami egzystencji.