Paroksyzmy kruchego bytu 13 - Klaudia

Obraz jest hołdem dla przyjaźni, wsparcia i dzielenia się tym, co istotne. Fragment lnianej pościeli, podarowany przez Klaudię – przyjaciółkę artystki – staje się symbolem emocjonalnej bliskości i współtworzenia, wprowadzając osobiste doświadczenia w przestrzeń sztuki. To przypomnienie, że materiały i gesty, choć na pozór zwyczajne, mogą kryć głęboką historię i emocje, rezonujące w artystycznej narracji.

Kompozycja budowana jest na kontraście faktur i kolorów. Tło stanowi czarne jutowe płótno o matowej, głębokiej powierzchni, które nadaje obrazowi spokoju i siły. Górną część przecina poziomy pas malinowego koloru, subtelnie przenikający przez strukturę tkaniny i wprowadzający energetyczny akcent. Centralnym elementem jest warstwowo ułożona lniana pościel, częściowo podarta i nieregularna w formie. Jej tekstura – od gładkiej po postrzępioną – tworzy dynamiczny kontrast wobec jednolitego tła, akcentując organiczność i surowość kompozycji.

Zróżnicowana paleta barw opiera się na czerni, naturalnym beżu i malinowym akcencie, który przełamuje monochromatyczność. Widoczne szwy grubym lnianym sznurkiem po lewej stronie nadają kompozycji rzemieślniczy charakter, podkreślając połączenie rękodzieła ze sztuką. Nieregularne dziury i podarte fragmenty wzmacniają autentyczność przekazu, wprowadzając element śladu czasu i emocjonalnego napięcia.

Praca powstała w ramach Projektu "Less Waste w odniesieniu do sztuki", sfinansowanego przez Unię Europejską w ramach inicjatywy NextGenerationEU i pokazywana była na wystawach w Rzeszowie, Łańcucie i Jasienicy Rosielnej.